Hoe vaak kan zo'n vraag gesteld worden vraag je je af? En hoe belangrijk schijnt het te zijn?
Steeds meer mensen in de omgeving gaan trouwen, samenwonen en krijgen kinderen. En hoe blij ik ook voor ze ben, ik zou voorlopig nog lang niet met ze willen ruilen. Iemand met wie je altijd rekening moet houden, iemand aan wie je je moet verantwoorden, discussies over 'samen uit samen thuis... ' Dat mag van mij nog wel even uitblijven.

Maar toch blijkt deze uitleg vaak niet genoeg voor mensen. Want, is alles wat je doet niet pas leuk als er een partner bij is? Leuk hoor, dat studeren, maar heb je op je studie nog niemand ontmoet? En die reis, moet je doen. Kun je daarna mooi op zoek naar een baan en... ja hoor, een partner.

Maar, beste mensen; misschien geloof je het niet meteen, maar sommige mensen zijn echt heel gelukkig. Zonder katten, kinderen of partners. Sommigen worden enorm blij van rondreizen,vreemden ontmoeten en dingen zien. Anderen vinden het heerlijk om alleen thuis te komen zonder meteen in gesprek te moeten.
En aan alle beste mensen om me heen; ondanks dat ik er nog lang niet klaar voor ben vind ik al jullie lieve of mooie (allebei schijnt niet te kunnen) baby's nu al leuk. Ik ga ze enorm verwennen en ze gezellige woorden leren!

Maar wel pas als ik terug ben. Van mijn reis, die ikzonder vertrouwde mensenga maken. Waar ik mezelf nog beter leer kennen en nog onafhankelijker word.
Helemaal, heerlijk en gewenst alleen.