De stad Chiclayo was niet al te interessant. Na een hele hoop oneerbare voorstellen terwijl ik dacht midden in een normaal gesprek te zitten en na een beleefde uitroep; ´I would like to fuck you in the ass´ had ik het weer wel gezien en ben ik verder door gereisd naar het zuiden.Daar belandde ikin het kustplaatsje Huanchaco. Veel is daar niet te doen, maar de zon scheen, de zee lag mooi te wezen en de vis smaakte goed, dus meer was er ook niet nodig! Samen met een reiziger uit Wales heb ik surflessen genomen. Ik ben tot de conclusie gekomen dat Nederlanders misschien niet echt gemaakt zijn om te surfen, na een bloedneus en een open knie besloot ik dan ook dat het niet mijn nieuwe carriére ging worden. Ik heb wel enorm gelachen, het was erg leuk om een paar keer te doen!

Na 5 dagen van de zon te hebben genoten in plaats van de geplande 2 dagen vond ik dat het wel weer tijd was voor iets actiefs, dus ben ik verder gegaan naar Huaraz. Daar ligteen berggebied wat iets van de kust afligt en vanuit het stadje Huaraz vertrekken veel trekkingen. Aangezien de hoogte wederom zijn intrede deed heb ik geen grote trekkingen gedaan, wel een aantal dagtochten. Mooie meren en bergen gezien, maar ongetwijfeld zul je veel meer zien (en vooral minder bussen japanners) als je een paar dagen de bergen ingaat. In Huanchaco was ik twee Nederlandse reizigers tegengekomen die ik al eerder had ontmoet en ook in Huaraz bleken we in het hetzelfde hostel te zitten. Vanuit Huaraz ben ik dus met Joost en Pim (zijn de punten nu binnen jongens? ;)) verder gereisd naar Lima, waar onze behoefte aan een feestje goed vervuld werd!

Niet helemaal gepland kwamen we in een party hostel terecht, maar dit bleek uiteindelijk goed uit te pakken. Biggen, Kingsen, Poolen en Horseracing vulden de avonden totdat we de clubs binnen konden waar het feesten tot in de vroege uurtjes door ging. Zo vroeg zelfs dat ik op zaterdagochtend meteen door kon naar het vliegveld om daar de Nederlandse vriendinnetjes op te halen! Car en Sofie komen vier weken vakantie vieren in Peru en ik zal ook zeker wat tijd met ze spenderen. Dat begon al met ze op te halen op het vliegveld waar mijn feestwalm door Car niet opgemerkt werd, maar voor Sofie kon ik het niet helemaal verstoppen... Gelukkig kon ik overdag nog wat bijslapen en diezelfde avond stonden we weer op de dansvloer!
Na wederom een erg geslaagde avond hebben we Lima gedag gezegd en vandaag zijn we aangekomen in Huancochina, een oase in de woestijn. Morgen gaan we waarschijnlijk sandboarden. Volgende keer meer!

Nieuwe foto´s zijn weer te zien op: http://www.facebook.com/album.php?aid=2067804&id=1256164210&l=62f9f22127