Over Geduld, Krultangen en Regen
Mexico hereI come. Het klonk zo optimistisch... Het bleek iets minder makkelijk. Ik ben zowaar van het noorden van Colombia naar Bogota, de hoofdstad, gevlogen, maar daarna hield het op. Ik zou naar Miami vliegen maar had niet het bijbehorende autorisatieformulier. Ik miste mijn vlucht naar Miami en daardoor vervolgens ook de aansluitende vlucht naar Mexico City. Het ticket wijzigen was niet mogelijk, het deels aanpassen was te duur. Mijn geduld werd behoorlijk op de proef gesteld en aangezien ik toch wel wat ‘Van Rijen' in me heb ging dat me niet heel goed af... Sorry familie! Uiteindelijk heb ik Bogota nog een aantal dagen kunnen verkennen en vloog 5 dagen later met een nieuw ticket via Peru naar Mexico.
Mexico City viel me ontzettend mee, eerlijk gezegd had ik verwacht beroofd, verkracht of dood te zijn voordat ik überhaupt mijn hostel bereikt had maar het is een erg mooie stad vol met aardige mensen. De hoeveelheid historische gebouwen is enorm en er is veel te zien en te doen. Ik heb mijn dagen dan ook goed kunnen vullen met museumbezoekjes, alhoewel je het na 78 verschillende soorten oudmexicaanse schalen ook weer wel gezien hebt... Ook zijn de Maya ruines makkelijk te bezoeken, midden in het centrum zijn er een aantal te vinden maar ook net een uurtje buiten de stad in Teotihuacan. Deze oude ruines waren vroeger de grootste stad van Mexico en zijn in erg goede staat gebleven.
Al met al ben ik een stuk langer in de Mexico City gebleven dan verwacht en daarna belandde ik in Oaxaca, een wederom zeer historische stad waar de Spanjaarden goed hun best hadden gedaan om een stempel achter te laten. Helaas kreeg ik hier last van een flinke griep en heb weinig van de stad gezien. Ik heb nog wel een dagtripje gedaan naar ‘Hierve del Agua', dit is een grote rots die eruit ziet als een waterval. Klinkt niet zo heel spannend, maar het uitzicht is geweldig en doordat er geisers boven op de rots zijn is het een bijzondere plek om even rustig rond te kijken. Of blijkbaar ook om trouwfoto's te maken... (andere veel te jonge mensen uiteraard, ik niet!) Op de terugweg ook nog even gestopt bij de grootste boom ter wereld. Je kan hem maar gezien hebben!
Omdat ik toch nog niet helemaal beter was had ik bedacht dat het vast een slim idee was om richting strand te gaan, kon ik in ieder geval aan m'n teint werken terwijl ik op het strand lag te griepen... Dat was natuurlijk nogal dom. Met 35 graden, muggen overal en teveel hippe ‘ik-neem-altijd-drie-krultangen-mee-op-vakantie-meisjes' in de buurt had ik het weer snel gezien en vertrok ik naar San Cristobal, een pareltje tussen de bergen. Hier was het koud en regenachtig, precies zoals de Nederlandse herfst... En ik vond het heerlijk! Een goed excuus om een paar dagen in bed filmpjes te kijken, met grote koppen thee boeken te lezen en weer even bij te kletsen met Nederland. Het is een oude stad waar wederom veel historische gebouwen te zien zijn en de sfeer die er hangt is erg bijzonder. Zakenmannen met laptops en Iphones aan de koffie, naast de traditionele vrouwen die zelfgemaakte kleden verkopen. De taco's die men op straat verkoopt zijn prima hapjes op ieder moment van de dag, en de koffie smaakt beter dan in ieder ander land tot nu toe. Na een paar dagen door de stad te hebben gelopen en wat musea te hebben bezocht was het tijd voor wat natuurschoon; het Cayon del Sumidero. Dit is een gebergte een eindje van San Cristobal vandaan, waar je met een boot door de canyon vaart. Ik wist dat er krokodillen zouden zitten, had een handzaam rivier formaatje verwacht. Grapje, ze zijn volledig Artis waardig 5 meter lang... Even slikken als ze naast de boot zwemmen! Het was mooi zonnig en heerlijk om zo op een luxe manier door de natuur gevaren te worden. Genieten! Momenteel bevind ik me nog steeds in San Cristobal, ik kan maar geen afscheid nemen van de kou en de regen! Het is nu bijna 10 maanden vooral warm geweest en ik voel me helemaal thuis hier... Daarnaast gaan alle komende plekken op de verlanglijst alleen maar warm zijn, dus ik stel het vertrekken nog even uit!
Nieuwe foto's zijn te zien op; http://www.facebook.com/media/set/?set=a.1910143354061.2099020.1256164210&l=58bc07a69d
Reacties
Reacties
Ha Colet,
Goed weer een keer wat van je te 'horen'! Verlang je al een beetje terug naar het Nederland? Momenteel zou je je hier ook goed thuisvoelen wat het klimaat betreft...niet al te warm, af en toe een bui (soms een flinke) en ook wat zon. Temperaturen niet al te hoog, itt het begin van de week. Wij gaan maar gewoon naar Frankrijk binnenkort. Hou de moed er een beetje in...het zal leuk zijn je ook weer een keer gewoon te zien en te spreken!! Lieve groet, Fenny
Weet je dat dit pijn doet? Het is hier 10 maanden warm geweest :).. Tssss!
Hoi Colet,maar ook mexico zal je weer wel bevallen al ging het wat moeizaam!je laatste maandjes?
wij hebben volgende week 3 weken vakantie,gaan eerst weer een week Pieterpad lopen en daarna naar de kust,we blijven dus in ons eigen landje deze keer (ook mooi ) Zondag zijn Silvia & Maarten met Julia geweest,wat een leuk meisje ,ze lacht de hele tijd.
nou Colet ga lekker verder met genieten,doen wij het ook.Dikke Kus
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}